Դեբեդի կիրճի տեղաբնիկների հին, մեծապես մոռացված ավանդույթներից է Նուրի տիկնիկի կամ անձրևի հարսի ծեսը։ Ըստ լեգենդի՝ Նուրի տիկնիկն ուներ մեծ աչքեր, որոնցից հոսող արցունքն անձրևաբեր էր։ Դա հատկապես կարևոր էր երաշտի կամ վարուցանքի ժամանակ։ Գյուղի երեխաները տիկնիկը խաղացնելով տանում էին դռնեդուռ, իսկ մարդիկ տներից ջուր էին ցողում Նուրիի վրա, որոշ կանայք անգամ ուտելիք էին տալիս։ Նուրիի ծեսն արևմտյան Հելոուինի հին հայկական տարբերակն է։ Փամբակ գյուղի «Հեքիաթի տուն» մանկապատանեկան նախագիծը փորձում է վերականգնել այս ծեսը տեղի համայնքում, ծանոթացնել փոքրիկներին այս հին ավանդույթի հետ։

«Հեքիաթի տանը» կազմակերպվում են նաև տիկնիկագործությանը և թելերի մշակույթին նվիրված վարպետաց դասեր։ Տիկնիկագործության մեջ հայտնի է դսեղցի Անահիտ Աթոյանը, ում տիկնիկների հավաքածուն ցուցադրված է Թումանյանի տուն-թանգարանի դիմացի տնակում։